Şerafettin GÜÇ

1- Kerimüddin Karaman

(Başkenti: Ermenek) (1256?-1261)

Nûre Sofî'nin ölümünden sonra yerine oğlu Kerimüddin Karaman geçti. Kerimüddin Karaman Bey, Anadolu Selçuklu Devleti'nin Moğol baskısı altında gittikçe zayıf düşmesinden de istifade ederek Ermenek, Mut, Gülnar ve Silifke kalelerine zaman zaman akınlar yapıyordu. Daha sonra Ermenek'i ele geçiren Kerimüddin Karaman Bey, “Ermenek Beyi” unvanını alarak beyliğinin temelini atmış oldu. O, güney komşuları olan Kilikya Ermenileri ile de çetin ve başarılı mücadeleler yapıyordu. 

Karaman Bey'in bu başarılarını ve gün geçtikçe daha da kuvvetlendiğini gören Selçuklu Sultanı IV. Rükneddin Kılıç Arslan (1249-1266) Lârende (Karaman) kalesini ona vermek zorunda kaldı. Sultan ayrıca Karamanlılarla akrabalık tesis etti.

Ancak Karamanlılarla Selçuklular arasındaki bu dostluk kısa sürdü. Selçuklu sultanının Antalya ve Alâiye (Alanya) ve Denizli bölgesindeki Türkmen beylerinden bazılarını cezalandırması üzerine bir gün sıranın kendilerine de geleceğini düşünen Karamanlılar daha önce harekete geçerek başlarında Kerimüddin Karaman, Zeyn el-Hac ve Bonsuz olduğu halde yirmi bin kişilik bir kuvvet ile Konya üzerine yürüdüler.

Muineddin Süleyman Pervane emrindeki Selçuklu kuvvetleri ile Karaman ordusu Gevale kalesi önünde karşılaştılar. Savaşı kaybeden taraf Karamanlılar oldu. Kerimüddin Karaman Bey kaçtı ise de kardeşleri Zeyn el-Hac ve Bonsuz yakalanarak Konya'da iç kale kapısında asıldılar (1261).

Kerimüddin Karaman Bey bu tarihten kısa bir süre sonra vefat etti. Yerine ailenin kararı ile büyük oğlu Şemseddin I. Mehmed Bey geçti.