Şerafettin GÜÇ

YÖRÜKLERİN TARİHÇESİ

Yörüklerin Kökeni ve Diğer Türk Boylarıyla İlgisi

Yörükler, ırk olarak bir Turan kavmi olup Türk’tür. Dili de Altay dil grubundan Türkçedir.

Günümüzdeki Uygur ve Hakas lehçe ve şivesine çok yakın bir Türkçe ile konuşurlar. Yörükler Doğu Göktürklerin bir kolu ve Uygur, Kazak, Kırgız ve Türkmen gibi bir Türk boyudur.

M.S. 745 yılına kadar Orhon, Altay, Tanrı, Sayan ve Aladağlarda Göktürklerin kurucu ve asli unsuru olarak göçebe yaşadılar. Göktürk (Kutluk) hakimiyetine son vermesi üzerine Uygurlara tabi oldular. Çin ve Moğol saldırılarıyla iyice zayıflayan Uygur Devletine Kırgızlar M.S. 840 yılında son verdi.

Yörükler bundan sonra Karahanlı (M.S. 932-1212), Büyük Selçuklu (M.S. 1040-1157) ve Harzemşahlar (M.S. 1157-1231) hakimiyetine girdi. Moğolların, Karahanlı ve Harzemşahlar devletine son vermesi üzerine de Hunlarla başlayan, 9. yy'dan sonra canlanan, Büyük Selçuklularla bilinçli şekilde organize edilip sürdürülen, Moğol zulmü sonucu hızlanan büyük göçe Yörüklerde katılarak Anadolu’ya geldiler.

Orta Asya’da M.S. 1930'lara kadar nüfusunun çoğunluğu göçebe hayvancılık yapan Türk Halkları; Kırgız, Kazak, Türkmenler ve ayrıca İran'daki Kaşgaylar’dır. Diğer Türk halkları da büyük ve küçükbaş hayvancılık yapmakta ise de bunlar (Örneğin; Azeri, Tatar, Özbek ve Uygurlar) göçebe değildir. Saha (Yakut) ve Tuva Türkleri de yarı göçebe şekilde bir hayat sürdürerek Ren Geyiği beslemektedirler.

9. Yüzyılda Balkanlara gelen: Peçenek, Kuman, Kıpçak, Uz-Gagauz ve daha sonra Evladı Fatihan olarak adlandırılacak olan: Karlukların, Yörüklerle ilgisi olabilir.

Bu Türk boyları, Bizans ve Slavlarla savaşmış, ancak kendi aralarında da anlaşıp birleşemedikleri için kalıcı bir devlet kuramamışlardır. Bu Türkler, Bizans Ordusunda paralı askerlik yapmış, ancak 1071 Malazgirt Savaşında Selçuklu Ordusunun Türk olduğunu anlayınca: Alparslan'ın tarafına geçerek, savaşın kaderini değiştirmişlerdir.

Bizanslılar; bu Türk Boylarının bir bölümünü: Anadolu'nun bazı yerlerine (Örneğin: Toroslar, İç Anadolu ve Çukurova’ya) yerleştirmişlerdir.

Uzlar, sayıları çok az olsa da (200 bin) Gagauz olarak bugün Moldavya’da yaşamaktadırlar.

Balkanlarda Boşnak olarak varlıklarını sürdürenler; belki Peçenek, Pomaklar (yardımcı anlamında) ise Kuman-Kıpçak Türklerinin torunları olabilir!

Pomak ve Boşnaklara karşı gösterilen Slav düşmanlığının altında, Müslümanlıkla beraber bu Türk köktencilikler aranabilir!

Sırp lideri de Boşnakların Slav değil, Türk asıllı olduklarını açıklamıştır. Boşnakların mezar taşlarında ay yıldız vardır.

Ayrıca Fin Tatarları ile Moğolistan Kırgızları ve Kuzey Kafkasya'daki Balkarların mezar taşları aynıdır. Boşnak ve Pomakların tamamı; Müslüman, Sünni ve Hanefi mezhebindendir. Türküz demedikleri ve Türkçe konuşmadıkları itirazı ise araştırılmalıdır.

Slav, Kuman, Kıpçak, Oğuz, Nogay ve Arapça karışımı bir dil kullanıyorlar. Amerika ve Almanya’da da doğup büyüyen: Türk asıllı ailelerin, çocuklarının bir kısmı da hiç Türkçe bilmemektedir. Hatta 1918’de bizden ayrılan Suriye’deki Türklerin, okuyan gençlerinin çoğunluğu da (Müslüman olmasına rağmen Suriye'nin uyguladığı Araplaştırma politikası sonucu) Türkçe bilmemektedir.

Diğer bir itiraz ise Boşnak ve Pomakların sarışınlığı konusudur.

Yeri gelmişken bir yanlışı daha açmakta yarar vardır.

Tatarların, Moğollarla bir benzerliği yoktur. Timur'unda Tatarlarla ilgisi yoktur. Tatarlar özbeöz Türk’tür. Hatta Türkiye’de milliyetçi, Turancı, Türkçü fikir hayatının doğmasını sağlayanlar: Kazan, Kırım Tatar, Azeri ve Başkırt aydınlarıdır.

Söylenenin ve sanılanın aksine günümüzdeki 48 Türk grubundan sadece; Azeri, Abdal, Kazak, Kırgız, Mesket, Türkmen, Yakut gibi, on kadar grup esmerdir. (Bir boyunda tamamı; aynı renk olmayıp, kendi içinde farklılık gösterebilir) 

Kazan Tatarları, Sarı Türkeşler, Sarı Uygurlar, Kumanlar, Peçenekler, Çuvaşlar, Tuvalar, Hakaslar, Karluklar ve Sarı Keçili Yörüklerinin bir kısmı sarışındır. Diğer Türk grupları ise kumraldır. Örneğin; Teyzemin kocası da Yörük’tür; çocuklarının bir kısmı, hem de çiğ sarıdır. Rahmetli Emmimin lakabı Gök Veliydi; gözleri mavi, saçları sarışındı, Rahmetli Atatürk’e benzerdi.

SÖZÜN ÖZÜ 

TÜRKİYE (Anadolu-Toroslar ve Trakya), Balkanlar, Kıbrıs ve Suriye’de yaşamakta olan 10 milyon nüfusa sahip YÖRÜKLER- AYDINLI TÜRKLERİ;

Turan Yurdu TÜRKİSTAN'IN; Altay, Tanrı, Aladağ, Gobi, Sayan, Pamir, Açlık-Kıpçak Bozkırı, Turgay Sırtları, Aral, Baykal, Balkaş, Isıkgöl, Yenisey, Orhun, Ötüken, Ordos, Yençi, Silan-Şian, Yinşan, Kansu, Şato, Honan, Şensi; Dağ, Yayla, koyak ve Bozkırlarında Göçebe Hayvancılık yapan, bu Eski Türk Boy ve obalarından; TÜRKEŞ (Keşli, Keşefli), ONOK (Bahşiş), Çarıklı- Cırıklı, Çakallıklı, Akhun- Hayta, HALAÇ, KANGLI (Horzum), KARLUK (Honamlı) ile OĞUZLAR'IN; KARAEVLİ- KARABÖLÜK, YAZIR, YAPARLI-YABIRLI Boy ve Teke oymaklarının bir devamıdır.

Bazı Araştırmacılar, Oğuz Boylarından; KINIK (Selçuklu- Sarıkeçili), KAYI (Karakeçeli) ile YIVA (Karakoyunlu) Oymaklarını da Yörük sınıfı adı altında toplamaktadır. Karakeçili, Karakoyunlu ve Ceritlerin bir kısmı; Yörük tanımını, bazıları da Türkmen kimliğini benimsemektedir. Sarıkeçililerin Yörüklüğü ise tartışmasızdır.

Günümüz Türkmenistan'ında, Türkmen varlığını devam ettiren Oymaklar şunlardır: Esrarı, Göklen, Salur, Sarık, Teke ve Yomut.

Ulusalcılık; Kendini, Ulusunun değerli bir parçası hissetmek, ulusal devleti, anadili, ulusal kültürü; benimseyip sahiplenmek, ulusal hakları, özgürlük ve bağımsızlığı; cesaretle ve bilinçli şekilde savunup korumaktır. Kendini Türk gören,''Ne Mutlu Türküm'' diyen, Türktür.

Şerafettin GÜÇ
Karamanoğulları Tarihi Araştırmacısı Yazar

Kaynaklar: Kısmen araştırarak alıntı yaptığım.
• www.yorukturk.com
• ŞAPOLYO, Enver Benhan; Kemal Atatürk ve Milli Mücadele Tarihi. İstanbul,1958.
• KARTAL, Numan; Atatürk ve Manastırda "Kocacıklar Ailesi" Türk Folklor anlaştırmaları, Sayı 256, Kasım 1970, İstanbul.
• Türk Dili Araştırma Cemiyetinin Kuruluşu (12 Temmuz 1932) Cemiyet daha sonra Türk Dil Kurumu adını almıştır. (24 Ağustos 1936)
• Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri, İ. H. Uzunçarşılı, TTKY. Ank.1988
• Anadolu’da Türkmen Aşiretleri Dr.T. Gündüz, Ank. 1 997
• Akdeniz Bölgesi, H.Saraçoğlu, MEBY. İST 1989
• İçel Kültürü Dergisi, Sayı:47, Eylül 1996
• Makedonya Türkleri, Y.K.Kalafat, (Türkmenler, Torbeşler, Türkbaşlar. Çenkeriler (Çingeneler) ve Yörükler Arasında Yaşayan Halk İnançları), İst. 1994

http://www.kitapfirsatlari.com/serafettin-guc-kitaplari